W swojej pracy wykorzystuję:
Psychoterapia – stosowanie metod psychologicznych, zwłaszcza opartych na regularnym kontakcie międzyludzkim, w celu pomocy osobom zmagającym się z różnorodnymi problemami. Leczenie uzależnień – proces terapeutyczny mający na celu reedukację i resocjalizację jednostki uzależnionej. Ma w konsekwencji prowadzić do zaprzestania lub zmniejszenie częstotliwości przyjmowania substancji psychoaktywnych, redukcji szkód, powrotu do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie tych jednostek, które wykazywały na tym polu dysfunkcję. Stosowany zazwyczaj wobec osób mających problem ze szkodliwym, nałogowym nadużywaniem środków psychoaktywnych, stosowanych form czynności lub prezentowanych zachowań.
Socjoterapię – jest to metoda pracy polegająca na wykorzystywaniu oddziaływań natury społecznej. Celem działań socjoterapeutycznych jest nauczenie osoby współdziałania z otoczeniem, poprawa takiego funkcjonowania lub nabycie takich umiejętności społecznych które pozwalają na poprawne funkcjonowanie w społeczeństwie, tj. nawiązywanie prawidłowych relacji z innymi ludźmi i ze światem. Zajęcia socjoterapii mogą odbywać się w sposób indywidualny lub w ramach zajęć grupowych. Może być to trening umiejętności społecznych, terapia zajęciowa lub praca z rodziną. Terapię tę kieruję głównie do dzieci i młodzieży z zaburzeniami zachowania, z zaburzeniami emocjonalnymi i innymi kłopotliwymi zachowaniami.
Poradę – konsultacje psychologiczne oraz psychoedukację – to wstępne rozpoznanie trudności oraz możliwości działania i pomocy. Obejmuje: wstępną rozmowę otwierającą kontakt, wywiad, obserwację oraz określenie odpowiedniej formy/strategii rozwiązania zgłaszanych trudności. Porada czy konsultacja może trwać od jednego do kilku spotkań. Początek tego procesu związany jest z zawarciem kontraktu terapeutycznego, precyzującego cele spotkań i zasady takie, jak m.in.: częstotliwość, odpłatność oraz czas trwania sesji. Terapia psychologiczna ma charakter systematycznych spotkań. Częstotliwość spotkań dostosowana jest do aktualnie zgłaszanego problemu przez osobę. Spotkania o charakterze zarówno diagnostycznym, jak i psychoedukacyjnym mogą prowadzić do podjęcia decyzji o dalszej terapii. Jest to forma pomocy psychologicznej nastawiona na rozwiązanie zgłaszanego przez osobę/pacjenta problemu.
Pomoc indywidualną – której celem jest rozmowa terapeutyczna mająca określić zasoby i potrzeby osoby wspieranej. Ma na celu pomoc i wsparcie w rozwiązaniu zgłaszanego problemu lub szeregu zaburzeń w funkcjonowaniu jednostki. Sprzyja poprawie jej działania poprzez zmiany w funkcjonowaniu i reagowaniu na świat wewnętrzny. Ma też na celu lepsze zrozumienie własnych uczuć i myśli. Jest to forma pomocy psychologicznej, celem której jest poprawa funkcjonowania psychicznego, społecznego i zawodowego. Obejmuje ona złożony proces różnorodnych oddziaływań pomocy psychologicznej.
Konsultacje i zajęcia psychoedukacyjne – odbywają się na zasadach dyskusji „jeden-na-jeden” lub w grupach, moderowanych; na zajęciach tych następuje wymiana doświadczeń między zainteresowanymi osobami, a ich wzajemne wsparcie ma odgrywać pozytywną rolę w procesie kształtowania poprawnych nawyków. Zajęcia te stosowane są przy wszelkiego typu trudnościach wychowawczych, czy też trudnościach zachowania w kontaktach społecznych. Zwykle prowadzona jest w formie warsztatów.